Nadpobudliwy pies. Podpowiadamy jak uspokoić psa i okiełznać psi temperament

Psy, podobnie jak ludzie, doświadczają całego spektrum emocji. Kiedy jednak radość i ekscytacja przeradzają się w chroniczną nadpobudliwość, a pies nie potrafi poradzić sobie z otaczającymi go bodźcami, cierpi nie tylko on, ale i jego opiekun. W tym artykule podpowiemy, jak rozpoznać przyczyny nadpobudliwości i skutecznie pomóc psu odzyskać wewnętrzną równowagę.

Jak rozpoznać, że pies jest nadpobudliwy i zestresowany?

Nadpobudliwość to często reakcja obronna na silne bodźce, których pies nie potrafi przetworzyć. Niektóre czworonogi mają większe trudności z opanowaniem emocji, co manifestują swoim zachowaniem. Zrozumienie, dlaczego pies jest nerwowy, to pierwszy krok do rozwiązania problemu.

Co może powodować nadpobudliwość u psa?

• Nuda i brak stymulacji: Pies, którego potrzeby ruchowe i umysłowe nie są zaspokajane, staje się sfrustrowany. Krótki spacer wokół bloku to za mało. Znudzony pies sam znajdzie sobie zajęcie, często niszcząc przedmioty lub nadmiernie wokalizując.
• Zaburzone relacje z opiekunem: Brak uwagi, ale też jej nadmiar i traktowanie psa jak człowieka (antropomorfizacja) bez wyznaczania jasnych granic, mogą prowadzić do niepewności i zachowań reaktywnych.
• Błędy wychowawcze i brak socjalizacji: Szczeniak, który na wczesnym etapie życia nie miał pozytywnych kontaktów z innymi psami i ludźmi, w dorosłym życiu może reagować lękiem lub nadmierną ekscytacją na nowe sytuacje.
• Negatywne doświadczenia: Psy po traumatycznych przejściach, takich jak wypadek, przemoc czy skrajne zaniedbanie, mogą reagować paniką na bodźce, które kojarzą im się z dawnym urazem (np. głośne dźwięki, gwałtowne gesty).
• Stres opiekuna: Badania potwierdzają, że psy doskonale wyczuwają emocje swoich właścicieli. Twój chroniczny stres i nerwowość mogą bezpośrednio przekładać się na napięcie u pupila.
• Problemy zdrowotne: Czasem przyczyna leży w zdrowiu. Zaburzenia hormonalne (np. problemy z tarczycą), ból czy nawet pasożyty skórne, takie jak pchły wywołujące silne swędzenie, mogą powodować niepokój i drażliwość.

Typowe objawy nadpobudliwości

Nadpobudliwy pies wysyła wiele sygnałów świadczących o jego dyskomforcie. Nie wszystkie objawy muszą wystąpić jednocześnie, a niektóre mogą wskazywać również na chorobę, dlatego zawsze warto skonsultować się z weterynarzem.

Na co zwrócić uwagę:

• Nadmierna wokalizacja (szczekanie, wycie bez wyraźnego powodu).
• Nieustanny ruch (bieganie po domu, skakanie na ludzi, gonienie własnego ogona).
• Niszczenie przedmiotów, szarpanie smyczy i ubrań.
• Problemy z koncentracją i brak reakcji na komendy.
• Załatwianie potrzeb fizjologicznych w domu.
• Nadmierne drapanie się, wylizywanie łap i wygryzanie sierści.
• Napięta postawa ciała (stulone uszy, podkulony ogon, zgarbiony grzbiet).

Jak uspokoić psa? Sprawdzone sposoby na wyciszenie

Jeśli lekarz weterynarii wykluczył przyczyny zdrowotne, możesz zacząć pracę nad wyciszeniem psa. Kluczem jest zaspokojenie jego naturalnych potrzeb i zapewnienie poczucia bezpieczeństwa.

Aktywność fizyczna i umysłowa

Doskonałym sposobem na rozładowanie napięcia jest ruch. Nadpobudliwy pies potrzebuje go naprawdę dużo. Podstawą są długie, urozmaicone spacery – przynajmniej jeden w ciągu dnia powinien trwać około godziny. Wzbogać go o elementy zabawy, takie jak aportowanie czy rzucanie frisbee. Taki wydatek energetyczny pomoże zaspokoić potrzebę ruchu i sprzyja wyciszeniu w domu.

Ustalony plan dnia

Psy kochają rutynę, ponieważ daje im ona poczucie bezpieczeństwa. Przewidywalność wydarzeń pozwala im się zrelaksować. Postaraj się ustalić stałe pory spacerów, posiłków, zabawy i odpoczynku. Gdy pies przywyknie do harmonogramu, nawet nowe i nieoczekiwane sytuacje będą dla niego mniej stresujące.

Zabawy węchowe

Węszenie to dla psa naturalna i niezwykle męcząca czynność. Angażuje jego najważniejszy zmysł, zmusza do koncentracji i skutecznie wycisza.

• Jak zacząć? Na początek wystarczy ukryć w domu kilka ulubionych smakołyków (np. za meblami, pod dywanem) i pozwolić psu je odnaleźć.
• Zwiększaj trudność: Z czasem możesz chować przysmaki w trudniej dostępnych miejscach lub używać specjalnych mat węchowych i zabawek interaktywnych.
• Nagradzaj za sukces: Po wykonaniu zadania nagródź psa entuzjastyczną pochwałą i głaskaniem, aby wzmocnić pozytywne skojarzenia.

Masaż relaksacyjny

Właściwie wykonany masaż pozwala rozluźnić napięte mięśnie i uspokoić psie nerwy. To coś więcej niż zwykłe głaskanie.

• Zacznij od karku, powoli przesuwając dłonie kolistymi ruchami w kierunku ogona.
• Początkowo dotykaj psa delikatnie, a gdy się zrelaksuje, możesz stopniowo zwiększać nacisk.
• Obserwuj reakcję psa – celem jest przyjemność, a nie sprawianie mu bólu.

Gadżety i produkty, które pomogą wyciszyć psa

Na rynku dostępnych jest wiele produktów, które mogą wesprzeć Cię w pracy nad uspokojeniem psa. Pamiętaj, aby dobrać je do wielkości i temperamentu Twojego pupila.

• Gryzaki: Gryzienie i żucie to naturalne czynności, które pomagają psu rozładować stres i zabić nudę. Naturalne gryzaki (np. ze skóry, suszonego mięsa) lub wytrzymałe zabawki z gumy to świetny sposób na zaspokojenie tej potrzeby.
• Szarpaki: Wspólna zabawa w przeciąganie to nie tylko świetny sposób na rozładowanie energii, ale także na budowanie więzi z opiekunem. Wybieraj szarpaki z amortyzatorem, który łagodzi napięcie podczas zabawy.
• Maty węchowe i zabawki interaktywne: Zmuszają psa do myślenia i koncentracji, aby wydobyć ukryte w nich smakołyki. To doskonałe narzędzie do zmęczenia psa umysłowo.
• Feromony: Dostępne w formie dyfuzorów do kontaktu lub sprayów, syntetyczne analogi psich feromonów mogą pomóc psu poczuć się bezpieczniej w stresujących sytuacjach, takich jak podróż samochodem, wizyta u weterynarza czy burza.

Reakcja właściciela – klucz do sukcesu

Niewłaściwe zachowania nadpobudliwego psa bywają frustrujące. Pamiętaj jednak, że karcenie, krzyk czy kary fizyczne przyniosą odwrotny skutek – tylko nasilą lęk i zniszczą zaufanie. Kluczem jest spokój, cierpliwość i konsekwencja.

Twoim zadaniem jest nauczenie psa, jak radzić sobie z emocjami. Wspólny trening, długie spacery i zabawy to dla niego sygnał, że jest kochany i ważny. Podejdź do tego procesu odpowiedzialnie, a metody pozytywnego wzmocnienia, czyli nagradzanie za pożądane zachowania, przyniosą najlepsze efekty. W skrajnych przypadkach nie wahaj się skorzystać z pomocy profesjonalnego behawiorysty, który pomoże zdiagnozować źródło problemu i ułoży indywidualny plan terapii.