Jak widzą psy?

Czy zastanawiałeś się kiedyś, jak wygląda świat widziany oczami Twojego psa? Często zakładamy, że postrzega on otoczenie tak samo jak my, tylko może z niższej perspektywy. Prawda jest jednak znacznie bardziej fascynująca. Zrozumienie, jak działa psi wzrok, to nie tylko ciekawostka naukowa, ale klucz do lepszej komunikacji, skuteczniejszego szkolenia i zapewnienia psu większego bezpieczeństwa na co dzień.

Jakie kolory widzą psy?

Jednym z najtrwalszych mitów jest ten, że psy widzą świat w czerni i bieli. To nieprawda, choć ich paleta barw jest uboższa od naszej. Ludzkie oko, dzięki trzem rodzajom receptorów światłoczułych (czopków), widzi świat w pełnym spektrum kolorów (widzenie trichromatyczne). Psy natomiast posiadają tylko dwa rodzaje czopków, co sprawia, że ich widzenie jest dichromatyczne. Najlepiej postrzegają one odcienie koloru niebieskiego i żółtego.

Co to oznacza w praktyce? Psy cierpią na coś w rodzaju ludzkiego daltonizmu czerwono-zielonego. Kolory takie jak czerwony, pomarańczowy czy zielony zlewają im się w różne odcienie żółtego, brązu lub szarości. Czerwona piłka rzucona na zieloną trawę staje się dla psa niemal niewidoczna, ponieważ oba te kolory mają dla niego podobny, żółtawo-szary odcień.

Praktyczne wnioski dla opiekuna:

  • Wybieraj odpowiednie zabawki: Zamiast czerwonych piłek czy frisbee, postaw na te w kolorze niebieskim lub fioletowym. Będą one dla psa znacznie bardziej widoczne na tle trawy, ziemi czy piasku.
  • Zwróć uwagę na akcesoria: Niebieskie lub żółte szelki, smycze czy kamizelki będą lepiej widoczne dla innych psów, co może ułatwić komunikację między nimi z dystansu.
  • Dostosuj szkolenie: Jeśli używasz kolorowych pachołków czy innych pomocy treningowych, wybieraj te w odcieniach niebieskiego i żółtego, aby pies łatwiej je dostrzegał.
Dowiedz się więcej:  Czy pies może jeść żelki i czym je bezpiecznie zastąpić?

Dlaczego psy lepiej widzą w półmroku niż ludzie?

Każdy, kto próbował zrobić psu zdjęcie z lampą błyskową, zna efekt „świecących oczu”. Odpowiada za to wyjątkowa struktura w psim oku zwana błoną odblaskową (tapetum lucidum). Jest to warstwa tkanki znajdująca się za siatkówką, która działa jak lustro. Odbija ona światło z powrotem na siatkówkę, dając fotoreceptorom drugą szansę na jego wychwycenie. Dzięki temu psy znacznie lepiej wykorzystują dostępne światło, co pozwala im widzieć w półmroku nawet pięć razy lepiej niż ludzie.

Dodatkowo, siatkówka psiego oka zawiera znacznie więcej pręcików – receptorów odpowiedzialnych za widzenie w słabym oświetleniu i wykrywanie ruchu. Ta adaptacja do zmroku jest ewolucyjną spuścizną po ich drapieżnych przodkach, którzy polowali o świcie i o zmierzchu. Należy jednak pamiętać, że psy, podobnie jak ludzie, nie widzą w absolutnej ciemności. Potrzebują choćby minimalnego źródła światła (np. z księżyca lub latarni ulicznej), które ich oczy mogą „wzmocnić”.

Jak szeroko i jak ostro widzą psy?

Wzrok psa i człowieka różni się także pod względem pola widzenia i ostrości. Dzięki bardziej bocznemu osadzeniu oczu, psy mają znacznie szersze pole widzenia niż my. Zależnie od rasy, może ono wynosić od 240 do nawet 270 stopni, podczas gdy ludzkie pole widzenia to około 180 stopni. To sprawia, że psy są mistrzami w wykrywaniu ruchu na obrzeżach pola widzenia – dlatego tak szybko reagują na przebiegającego kota czy rowerzystę, którego zauważyły „kątem oka”.

Ceną za tak szerokie pole widzenia jest jednak gorsza percepcja głębi i niższa ostrość. Zakres widzenia obuocznego (stereoskopowego), który pozwala precyzyjnie oceniać odległość, jest u psów węższy niż u ludzi. Szacuje się, że ostrość wzroku psa jest kilkukrotnie niższa od naszej. Obraz, który dla nas jest ostry i pełen detali z odległości 20 metrów, dla psa jest wyraźny dopiero z około 6 metrów.

Dowiedz się więcej:  Jakich zapachów nie lubią psy? Jakich aromatów unikać w otoczeniu czworonoga?
CechaCzłowiekPies
Pole widzeniaok. 180°ok. 240-270°
Widzenie obuoczneok. 140°ok. 30-60°
Ostrość wzrokuWysoka (np. 20/20)Niska (np. 20/75)

Jak sposób widzenia psa wpływa na szkolenie i bezpieczeństwo?

Przełożenie tej biologicznej wiedzy na codzienną praktykę może znacząco poprawić jakość życia z psem i ułatwić wzajemne zrozumienie. Zrozumienie, że pies „nie widział” rzuconego smakołyka, który zlał się z podłogą, pozwala uniknąć frustracji i budować lepszą relację.

Oto kilka praktycznych wskazówek dla każdego opiekuna:

  • Dobieraj akcesoria pod kątem kontrastu: Wybierając piłkę, szelki czy matę węchową, myśl nie tylko o kolorze, ale i o kontraście. Niebieska zabawka będzie świetnie widoczna na zielonej trawie. Czerwony smakołyk na brązowym dywanie może być dla psa trudny do zlokalizowania, dopóki go nie powącha.
  • Stosuj wyraźne sygnały wizualne: Podczas treningu używaj wyraźnych gestów rękami, stojąc przodem do psa. Twój sygnał będzie dla niego czytelniejszy, gdy znajdzie się w centrum jego pola widzenia, gdzie ostrość jest największa.
  • Zachowaj ostrożność po zmroku: Pamiętaj, że choć pies dobrze widzi w półmroku, to jego ostrość widzenia jest niska. Na nocnych spacerach trzymaj go na smyczy, zwłaszcza na nieznanym terenie. Odblaskowa obroża lub światełko LED sprawi, że będzie on lepiej widoczny dla Ciebie i innych.
  • Zrozum reakcje na ruch: Szerokie pole widzenia i duża czułość na ruch tłumaczą, dlaczego psy tak gwałtownie reagują na nagle pojawiające się obiekty, jak biegacze czy rowery. Przewiduj takie sytuacje i pracuj nad spokojnym mijaniem dynamicznych bodźców.

Zrozumienie, jak psy widzą świat, pozwala nam być lepszymi, bardziej empatycznymi przewodnikami. Dostosowując otoczenie i sposób komunikacji do ich naturalnych zdolności, nie tylko ułatwiamy im życie, ale także pogłębiamy więź opartą na prawdziwym zrozumieniu.

Redakcja
Monika
Monika
Cześć! Mam na imię Monika i jestem szczęśliwą opiekunką psa Rocky'ego i kota Leto. Z wykształcenia jestem polonistką, a na blogu łączę swoją pasję do pisania z miłością do zwierząt. Chcę dzielić się z Wami tym, czego nauczyłam się o opiece nad psami i kotami, by każdy mógł lepiej zadbać o swoich czworonożnych przyjaciół.
Najnowsze

Polecane przez redakcję